Praten over je problemen is waardevol, maar geen wondermiddel: “Als je geen concrete actie onderneemt om met je gevoelens om te gaan, zal er niets veranderen”
‘Praat erover’ is een veelgehoord advies wanneer iemand met problemen worstelt. Maar hoe zinvol is het nu echt om je gevoelens te delen met anderen? In de podcast Love Lounge verschillen content creator Anna-Livia Smekens (25) en acteur Jean Janssens (25) hierover van mening. Volgens Patrick Meurs, professor klinische psychologie, hangt de effectiviteit van praten af van je situatie, persoonlijkheid en gesprekspartners. “Praten helpt zeker, maar het is geen wondermiddel.”
In de laatste aflevering van het tweede seizoen van de JEZ!-podcast Love Lounge mag host Wannes Lacroix content creator Anna-Livia Smekens (25) en acteur Jean Janssens (25) ontvangen. Gedurende vijf afleveringen staat de podcast in het teken van zelfliefde en met het laatste duo heeft Lacroix het over fysieke en mentale gezondheid. Het taboe rond mentale gezondheid wordt steeds meer doorbroken, net omdat mensen meer open over hun problemen praten.
Anna-Livia is er grote voorstander van om met anderen te delen hoe je je voelt: “Je moet dingen letterlijk uitspreken. Ik ben van het principe: als je het niet uitspreekt, dan bestaat het niet, alleen in je hoofd. En dan moet je er helemaal alleen mee omgaan.” Ze gaat elke week naar een therapeut en gelooft dat het iedereen kan helpen om met iemand te praten, al dan niet via professionele hulpverlening.
Praten lucht niet iedereen op
Jean praat daarentegen niet zo graag over zijn gevoelens. “Ik ben geen prater. Voor mij helpt het niet altijd om dingen te vertellen. Soms deel ik iets, maar voel ik daar zelf geen opluchting van. Dan doe ik dat eerder voor anderen.”
Waarom voelt Anna-Livia de behoefte om te praten over hoe ze zich voelt en Jean veel minder? Men zegt vaak ‘praat erover’, maar werkt dat dan wel voor iedereen? Patrick Meurs, professor dr. in de klinische psychologie, nuanceert: “Het is goed om besef te hebben van je gevoelens. Maar niet iedere situatie laat het ons toe om erover te praten, dus je moet altijd afwegen wanneer het al dan niet nuttig is. Praten helpt zeker, maar het is ook geen wondermiddel.”
In hoeverre het zinvol is om te praten over hoe je je voelt, hangt bovendien af van je persoonlijkheid, zoals ook blijkt uit het gesprek met Anna-Livia en Jean. Patrick Meurs vervolgt: “Er zijn mensen die het vermijden om te praten en er zijn mensen die het net gemakkelijk vinden om hun gevoelens te delen.” Daarnaast speelt ook je gesprekspartner een rol. Praten helpt vooral als je je in een veilige en vertrouwelijke omgeving bevindt, waarin je je begrepen voelt. “Als je geluk hebt om goede vrienden te hebben waar je mee kunt praten over je gevoelens, is dat zeker een voordeel. Maar sommige mensen hebben daar zo’n moeilijkheid mee, dat ze externe hulp nodig hebben”, zegt Meurs.
Soms meer nodig dan een babbel
Door te praten over problemen waar iedereen weleens mee te maken krijgt, zoals stress, verdriet en eenzaamheid, krijgen we erkenning. Je problemen in woorden omzetten, helpt bovendien met het ordenen van je gedachten en gevoelens. Het is een eerste stap om je beter bewust te worden van wat je voelt en wat er speelt, maar soms is er meer nodig om iets te verwerken.
Patrick Meurs: “Gevoelens zijn één ding: ze leren je hoe je tegenover bepaalde situaties en mensen staat. Maar je moet die gevoelens ook omzetten in actie en er echt iets mee doen. Als je voelt dat je een bepaalde richting uit wil, dan moet je een positie innemen ten opzichte van je gevoelens en actief beslissingen nemen om ermee om te gaan. Anders blijft een gevoel alleen maar een gevoel en verandert er uiteindelijk niets.”
